व्हेज ग्रील सँडविच

साहित्य:
पुदिना, आले, हिरव्या मिरच्या, मीठ, शेंगदाणे, काकडी, टमाटे, कांदे, बटाटे, बीट, कणीसाचे दाणे (कॉर्न), ब्रेड, चाट मसाला, चीज, बटर, मायोनीज, टोमॅटो सॉस



कृती:
पुदिना चटणी:
आले, पुदिना, मिरची, मीठ एकत्र करून मिक्सर मध्ये त्याचे पेस्ट करा.

स्टफिंग किंवा फिलिंग (सारण):
काकडी, टमाटे, कांदे यांचे बारीक काप करा किंवा तिन्ही गोष्टी ब्लेंडरने बारीक करा आणि मायोनीज आवडत असेल तर त्यात टाकून मिक्स करा. बटाटे उकडा. उकडलेल्या बटाट्यांच्या बारीक गोल चकत्या करा. ज्यांना बीट आवडते ते बीटाच्या चकत्या पण टाकू शकतात. बटाट्याच्या चकत्यांऐवजी बटाटे मॅश पण करू शकता. किंवा कांदे, टमाटे, काकडी, बीट आणि बटाटे या सर्व गोष्टींचे मॅश करून मिश्रण वापरण्याऐवजी त्यांचे खूप बारीक गोल काप करून ते वापरू शकता. तसेच सारणात फक्त बटाट्याच्या चकत्या टाकून त्यावर चाट मसाला टाका आणि इतर सगळी प्रोसेस तीच ठेवा. तेव्हा त्याला "पोटॅटो सँडविच" म्हणतात. काही वेळेस फक्त बटाटे चकत्या आणि उकडलेल्या कणीसाचे क्रश केलेले दाणे या फक्त दोनच गोष्टींचे सारण टाकू शकता. म्हणजे ते "कॉर्न सँडविच" होईल.

सँडविच (दोन ब्रेड वापरून):
मोठ्या आकाराचे ब्राऊन किंवा व्हाइट ब्रेड घ्या. एका ब्रेडला एका बाजूने सॉस लावा. दुसऱ्या ब्रेडला एका बाजूने पुदिना चटणी लावा. पुदिना लावलेल्या भागावर बटाटे चकत्या पसरवा. त्यावर चाट मसाला आणि थोडे मीठ टाका. मग काकडी, टमाटे, कांदे यांचे मिश्रण त्यावर पसरवा. कणीसाचे उकडलेले दाणे मिक्सरमध्ये बारीक करून या मिश्रणात टाकू शकता. आवडत असेल तर त्यावर चीज किसून टाका. मग सॉस लावलेला ब्रेड त्यावर पालथा घालून दोन्ही ब्रेड आतमधले मिश्रण बाहेर न येऊ देता उचलून तव्यावर बटर टाकून दोन्ही बाजूनी सराट्याच्या मदतीने आलटून पालटून चांगले शेका. किंवा सँडविच मेकर इलेक्ट्रिक मशीन मध्ये पण शेकू शकता. शेकण्यापूर्वी दोन्ही ब्रेडचे चारही बाजूचे काठ चाकूने कापून टाकू शकता.

सँडविच (तीन ब्रेड वापरून):
यातील थोडे व्हेरिएशन किंवा व्हरायटी म्हणजे तीन ब्रेड घेऊन तिसऱ्या ब्रेडला आतून बटर लावा. मग दोन स्टफिंग तयार होतात त्यातील एकात काकडी, टमाटे, कांदे यांचे मिश्रण आणि दुसऱ्यात बटाट्याचे काप टाकू शकता. किंवा पहिल्या आणि तिसऱ्या ब्रेडला आतून बटर लावून मधल्या ब्रेडला एका बाजूने सॉस तर दुसऱ्या बाजूने पुदिना चटणी लावा आणि सारण विभागून पसरवा.

मग हे सँडविच तयार झाल्यावर चाकूने त्याचे कर्णाकृती (डायगोनल) काप करून चार भाग करा. मग मध्यभागी सॉस टाका, त्यावर चीज किसून टाका. मग शेंगदाणे कूट, लसूण, कोथिंबीर आणि हिरव्या मिरचीने बनलेल्या घट्ट चटणी सोबत हे सँडविच खायला द्या.

हेच सँडविच भाजले नाही आणि नुसतेच कच्चे खाल्ले तरीही चालते. बाकी सगळी प्रोसेस तीच!

- निमिष सोनार, पुणे


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

स्टार प्लस महाभारतातील भगवदगीता

कुरुक्षेत्रावर जेव्हा युद्ध करण्याचे अर्जुनाने नाकारले तेव्हा त्याला समजावताना आणि विविध वैदिक उपदेश करतांना म्हणजेच भगवदगीता सांगताना एका क्षणी श्रीकृष्ण अर्जुनाला म्हणाले,  "कर्म कर पण ते करतांना फलाची अपेक्षा ठेवू नको म्हणजे त्या फलाशी तू बांधला जाऊन तुला ते फळ भोगावे लागणार नाही! म्हणून फळाची अपेक्षा न करता युद्ध (करण्याचे कर्म) कर जे कोणत्याही क्षत्रियाचे कर्तव्य असते! कारण आपल्याला नेमून दिलेले कर्तव्य करावेच लागते. त्याशिवाय आपला आत्मा ज्या शरीरात सध्या वास करत आहे त्या शरीराचा उदर निर्वाह तू कसा करणार?" अर्जुन म्हणाला,  "पण युद्धाच्या कर्माने मी बांधलो नाही का जाणार? युध्दात माझे नातेवाईक आणि अन्य लाखो लोक माझे हातून मारले जाऊन मला पाप नाही का लागणार?" श्रीकृष्ण हसले आणि म्हणाले,  "हे सगळे लोक विविध अविनाशी आत्मे आहेत, जे शरीर धारण करून समोर उभे राहिले आहेत. त्यांची येथे फक्त शरीरे मरतील, आत्मे नाही. पण आत्मे मुक्त होतील. त्याची शरीरे मारण्याचे तुला पाप तेव्हाच लागेल जेव्हा तू युद्ध करताना युद्धाच्या फळावर नजर ठेऊन असशील जे चूक असेल. म्हणजे जिंकलास तर स...
Read more

पडक्या बंगल्यातील रात्र

Image
विराज आणि त्याचे चार मित्र – अजय, रोहित, राजेश आणि तन्वी – एका लांब पावसाळी ट्रिपवर कारने निघाले होते. त्यांच्या प्रवासादरम्यान, रात्री अचानक जोरदार पाऊस सुरू झाला. रस्ता पूर्णतः अंधारात आणि पावसात बुडाला होता. ते दुपारी जवळच्या शहरातून निघाले होते आणि रात्री दहा साडेदहा वाजेपर्यंत आपण सहज हील स्टेशनवर पोहोचू असे त्यांना वाटत होते, परंतु अनपेक्षितपणे आलेल्या त्या पावसाने त्यांचे अंदाज चुकीचे ठरवले आणि ज्या गोष्टीची भीती होती तेच झाले. त्यांची कार झटके देऊन एका आडमार्गावर बंद पडली. या मार्गावरून यापूर्वी ते कधी गेले नव्हते, परंतु या वेळेस शॉर्टकट म्हणून ते या छोट्या रस्त्याने निघाले होते. तशातच जोराचे वादळ सुरू झाले. विराज आणि रोहित यांना गाडीच्या इंजिनची थोडीफार कल्पना होती त्यामुळे त्यांनी गाडी दुरुस्त करण्याचा प्रयत्न केला, परंतु गाडी दुरुस्त झाली नाही. शेवटी गाडीचे दरवाजे बंद करून आपापल्या सॅक घेऊन ते चालू लागले. चालत जाऊन पुढे त्यांना एक पडका बंगला दिसला. पावसापासून बचाव करण्यासाठी त्यांनी त्या बंगल्यात रात्रभर थांबायचे ठरवले. विशेष म्हणजे एकाच्याही मोबाईलला सिग्नल येत नव्हता. सकाळ...
Read more

नियतीची सावली

Image
गावाच्या शेवटच्या टोकाला, हिरव्यागार डोंगरांच्या कुशीत एक छोटंसं गाव होतं. तिथंच राहायचा अर्णव, एक शांत आणि गूढ स्वभावाचा तरुण! गावाच्या दुसऱ्या टोकाला राहायची सायली, जणू चंद्राच्या शीतलतेसारखी. सुंदर आणि हळवी! पहिल्यांदा त्यांची भेट झाली गावातील जुना वडाच्या झाडाखाली. सायलीला वाचनाची आवड होती, आणि अर्णवला लेखनाची. एकदा वडाच्या झाडाखाली बसून सायली पुस्तक वाचत होती, आणि अर्णव त्याच्या वहीत काहीतरी लिहीत होता. अचानक वाऱ्याच्या झुळुकीनं सायलीचं पुस्तक हातातून सुटलं आणि अर्णवच्या वहीत अडकून पडलं. दोघंही एकमेकांकडे पाहून हसले. त्या हास्यात काहीतरी वेगळंच होतं—एक अनामिक ओढ, एक अतूट बंध! सायली: सॉरी! पुस्तक वाऱ्याने उडून गेलं. तुमच्या वहीत अडकलं. अर्णव: (हसत) कदाचित हे संकेत आहेत. शेवटी शब्द शब्दांना भेटण्यासाठी धडपडत असतात. नाही का? सायली हसली. सायली: तुम्ही लिहिता? अर्णव: हो, थोडंफार. पण कुणासाठी ते अजून ठरलेलं नाही. सायली: मग मला वाचून दाखवाल का? अर्णव: (संकोचत) तुम्ही ऐकणार? सायली: शब्द प्रेमानं ऐकले गेले की त्यांना जास्त आयुष्य मिळतं. अर्णव: वा आवडले तुझे विचार! शब्दांबद्द...
Read more